Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku rozwija nowatorską metodę fotogrametrycznej dokumentacji podwodnej 3D obiektów zalegających na dnie Zatoki Gdańskiej. Podczas realizacji projektów finansowanych przez MKiDN w latach 2013 i 2014, powstały modele 3D trzech wraków z Zatoki Gdańskiej (F53.27 "Porcelanowiec", F53.14 i F 53.31 "Głazik").

Fotogrametria "Porcelanowca" była pierwszą w Polsce i jedną z pierwszych na świecie próbą wykonania podwodnej dokumentacji 3D stanowiska archeologicznego. Trójwymiarowy model stanowiska podwodnego "Głazika", stworzony na podstawie wyników badań podwodnych przeprowadzonych latem i jesienią tego roku, jest udoskonaleniem metody. To właśnie podczas prac badawczych na wraku F 53.31 odnaleziona została kamionkowa butelka "Seltersa" sprzed 200 lat.

- Model 3D wraka F 53.31 "Głazik" powstał na podstawie ponad 6 000 fotogramów. Jest on o wiele lepszej jakości od zeszłorocznego modelu 3D wraka "Porcelanowiec" – podkreśla Tomasz Bednarz kierujący projektem "Inwentaryzacja wraków F 53.14 i F53.31 z Zatoki Gdańskiej" finansowanego przez MKiDN, w ramach którego modele 3D obu wraków są tworzone. - Cieszy nas, iż możemy tworzyć te modele nawet przy małej przejrzystości wody, bez straty ich jakości. Wystarczy nam zaledwie metr widzialności, aby stworzyć taki model.

Fotogrametryczne modele 3D obiektów podwodnych są rewolucją w metodyce badań i sposobie dokumentowania obiektów tego typu. Metoda ta jest od 2013 roku równolegle stosowana i rozwijana przez dwa ośrodki badawcze, Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku (wraki z Zatoki Gdańskiej) oraz Texas A&M University (Projekt Gnalic). Obie instytucje są światowymi liderami w dziedzinie budowy podwodnych fotogrametrycznych modeli 3D.