Gdańszczanie podziękowali Batoremu - budując mu sarkofag

Po dziewięciu miesiącach prac zakończyła się konserwacja sarkofagu króla Stefana Batorego. Efekt prac przez najbliższy miesiąc można podziwiać w Katedrze na Wawelu, w  Kaplicy Wazów. Warto zobaczyć dzieło, ponieważ jest również obrazem kunsztu gdańskiego rzemiosła. 

Konserwacja była prowadzona w Pracowni Agnieszki i Tomasz Trzosów w Tychach. Prace w całości sfinansowała parafia. Cynowe płyty zdobiące sarkofag ulegały korozji, a zabezpieczenie ich podczas poprzednich konserwacji szelakiem spowodowało, że miały one jednolity szary kolor. Usunięto tlenki i dzięki temu będzie można oglądać sarkofag w pełnej krasie, bardziej kolorowy, taki jakim go pierwotnie pierwotnie wykonano. Konserwatorzy przywrócili też polichromie, złocenia i zrekonstruowali detale elementów rzeźbiarskich, opierając się o dokumentację sporządzoną w 1877 r. przez prof. Józefa Łepkowskiego. Na wieko sarkofagu wrócił również portret króla Stefana Batorego. To kopia wykonana przez dr Ewę Wiłkojć według zachowanej podobizny władcy.

 

Poprzednie konserwacje sarkofagu odbyły się w 1877 r. i 1931 r. Przypuszcza się, że już w trakcie przewożenia do Krakowa w 1588 r. sarkofag doznał uszkodzeń, które w katedrze naprawiał konwisarz Wojciech Chmurecki.

Sarkofag mieli wykonać najlepsi w tym fachu - Gdańszczanie

Stefan Batory zmarł w Grodnie w 1586 r. Dwa lata później został uroczyście pochowany w katedrze na Wawelu. Cynowy sarkofag, w którym spoczęła trumna ze szczątkami monarchy, powstał w Gdańsku, w pracowni mistrza Daniela Gieselera Pierwszego.

Gieseler pochodził z rodziny gdańskich konwisarzy. Z pięciu poświadczonych w źródłach jej przedstawicieli znane są obecnie dzieła: Daniela I (po 1532–1600), prawdopodobnie syna Dionysiusa (w cechu gdańskich konwisarzy od roku 1532), mistrza od roku 1565. O jego wysokim poziomie i dużej skali warsztatu świadczy zamówienie na wspomniany cynowy sarkofag Stefana Batorego, sygnowany gmerkiem oraz inicjałami DG, z reliefową, polichromowaną i złoconą dekoracją o rozbudowanym programie ikonograficznym, ukazującym personifikacje cnót władcy. Przedstawiają one cztery cnoty kardynalne - Roztropność, Sprawiedliwość, Umiarkowanie, Męstwo, których personifikacje skontrastowano z postaciami symbolizującymi wady i występki.

Salomon Gieseler, mistrz od roku 1655, nadzorował wykonanie sarkofagów cynowych Anny, córki księcia szczecińskiego Bogusława XIII i żony Ernesta księcia Croy i Aerschot w Brabancji (1661) oraz jej syna Ernesta Bogusława von Croya (1684), złożonych w kościele zamkowym św. Jacka w Słupsku (obecnie Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku). Jest autorem również misy chrzcielnej w kościele parafialnym w Stegnie oraz zbiornika lawaterza, znajdującego się obecnie w Muzeum Narodowym w Gdańsku. W dokumentach notowani byli także: Daniel II (1569–1653), mistrz od roku 1594, i Daniel III (1604–1653), mistrz od 1621, prawdopodobnie prowadzący duży warsztat, świadczą o tym liczne wzmianki o uczniach przyjmowanych na naukę w latach 1622–1636.

Fot. PAP/J. Bednarczyk

Chcesz być na bieząco z informacjami ze świata historii? Jesteśmy na facebooku polnocnej.tv. Szukaj nas na Twitterze oraz wyślij nam maila. 

Tagi: