Źródła dotyczące dziejów puckiego zamku są niezwykle skromne. Wraz z Pomorzem Gdańskim miejscowość przechodzi w 1309 r. do Krzyżaków. Bracia zakonni budują tu zamek, jedyny, z którego możliwy jest bezpośredni ostrzał morza.

Kiedy sam zamek jest budowany? Nie wiadomo, na początku XV wieku już jest wzmiankowany w źródłach. Stanowił siedzibę rybickiego (Fishmeister), który podlegał komturowi w Gdańsku i był członkiem gdańskiego konwentu. Zadaniem rybickiego było kontrolowanie żeglugi i rybołówstwa na Zatoce Puckiej. Urząd nie stał nisko w hierarchii zakonnej, ostatni pucki rybicki Henryk Reffle von Richtenburg doszedł do godności wielkiego mistrza.

Mimo badań archeologicznych nie do końca poznano strukturę architektoniczną zamku. Brakuje ikonografii, wiadomo natomiast, że zamek miał konstrukcję dwuczłonową, wybudowany był na kamiennych fundamentach. Zamek właściwy miał kształt czworoboku o wymiarach 100 x 75 metrów, zwrócony był dłuższym bokiem w kierunku Zatoki Puckiej. Dom Zakonny składał się z siedziby rybickiego, refektarza, spichlerza i składów żywności oraz piekarni. Przedzamcze składało się z drewnianej łaźni parowej z ceglanym piecem, tartaku, cegielni, stajni i wozowni.



Zamek podczas wojny 13-letniej poddał się zbuntowanym mieszczanom i ci uznali zwierzchność Kazimierza Jagiellończyka. Co ciekawe, podczas trwania wojny, w 1457 r. w dawnej krzyżackiej warowni znalazł schronienie wygnany król Szwecji Karol VIII Knutsson Bonde. Król ten za 15 tys. marek pruskich otrzymał w zastaw samo miasto i okolice. Trzy lata później miasto zdobyli znowu Krzyżacy i król przeniósł się do Gdańska.

Ostatecznie, zajęty przez oddziały gdańskie w 1462 roku, zamek został wcielony do Prus Królewskich na mocy II Pokoju Toruńskiego. Starostami na zamku w XVI i XVII wieku byli m.in. przedstawiciele rodów Kostków i Wejherów. W trakcie wojen polsko-szwedzkich w porcie pod zamkiem utworzono siedzibę floty polskiej, której gdańszczanie nie chcieli pod Twierdzą Wisłoujście.

Po I rozbiorze Polski zamek został przekazany w ręce gminy ewangelickiej, która w I połowie XIX wieku wybudowała w jego miejscu kościół. Został on mocno zniszczony podczas II wojny światowej i rozebrany w latach 50. XX wieku.

Piotr Celej

Chcesz być na bieząco z informacjami ze świata historii? Jesteśmy na facebooku polnocnej.tv. Szukaj nas na Twitterze oraz wyślij nam maila.