Klocek do koronek to rodzaj podłużnych, zazwyczaj drewnianych szpulek z nawiniętą na nich nicią. Wyrabiano nimi koronkę, zwaną właśnie klockową. Stworzenie takiej koronki wymagało przeplatania w grupach po cztery, wielu nici nawiniętych na klocki. W ten sposób unikano poplątania nici w trakcie pracy. Przeplatanie po cztery pozwalało stworzyć tak zwane  płócienko, które tworzyło formy ornamentu i różnego rodzaje siateczki w tle oraz w wypełnieniach motywów. Podczas tworzenia koronka umieszczana była na specjalnej poduszce lub wałku ze wzorem. Klocki do koronek są dosyć popularnym znaleziskiem archeologicznym. Ostatnio mogliśmy je oglądać na przykład w muzeum w Elblągu. Dzieje się tak, ponieważ przez wieki koronki były jednym z najpopularniejszych elementów ozdobnych tak strojów, jak i wnętrz. , co możemy sobie potwierdzić na przykład na nowożytnych obrazach, takich jak na  przykład Johannesa Vermeera "Koronczarka" (1669-1671). 

Zabytek pochodzi z Działu Zbiorów Gdańskich MAG

(Red.) bg fot MAG